राजवंशी भाषिक कविता : “किँला कुर्हालो रे गिर्हस?”

माटीते सँना , माटीते चाँनी
माटीते छे , बेद-बिधान ।
अन्छाले सबकुछ , माटीते मिल्बे
यिखान माटीए , छे महान ।।

कुशीयारेर गेछट् , मिठ्ँ कुर्हाले
खाट्टा कुर्हाले , तेत्लीखान ।
तित्त कुर्हाले , निमेर गाँछला
रे गिर्हस तुई , कुर्हालो किखान ??

गन्गँनीया मर्चीन , झाँल् कुर्हाले
रङ् कुर्हाले , हल्दीखान ।
मुल्मुलीया बासना , फुललाए कुर्हाले
तोर भागत रे , परिल किखान??

कुम्हार बेनाले , बेरीया – हाण्डी
ईटा बेनाले , बिज्ञान खान।
खेतेर सुधी , जराचित्ना रे गिर्हस
ना डिएपी/उरीयाते , दिछिस भाँन ??

चिन्हेक रे गिर्हस , यिखान माटी
तोर पुर्खालाए , दिछे रे दान ।
तुई कि सिर्जिबो , यिखान माटीसे
कनेक रसरसकरे , करेक ध्यान।।

आकाल-बिकालते , काम लाग्बे रे
तोर भावीपुस्तालार , थिँता रे जान।
कर्चु त मुहे , गटेलाए कहचित
धानलात फेर?केङकरे , गिराचित पाताँन??

अइठिके पँका , अइठिके थँका
कुन्हा हारालो रे , आँलीर बाँन ?
लखीशान्ती त करे , तोर दादोला
क्या निशक्तिया हचे , तोर प्राण ।।

जोगेन्द्र प्रसाद राजवंशी 
कचनकवल -३, दल्की झापा
हाल :- मलेसिया

याे खबर पढेर तपाईलाई कस्ताे महसुस भयाे?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

तपाईको प्रतिक्रिया

सम्बन्धित समाचार