कविता
कबतिा : सुरम्य जीवन
- दयानन्द गोस्वामी मैंले गवेषणा गर्दा सुरम्य जीवनको शेषाङ्क शुन्यता बाहेक केही रहेन । अरण्यमय अनकण्टार ती पथहरु जहाँ बढदै प्रत्येक दृढ पाइलाहरु। गतकिो सीमा लाई उलंघन गर्दा जीवनको सकट सन्तुलति चल...
कविता “नारी”
आमा हुन् जननी जन्म भूमि नारी धर्तीमा पाइला टेकाउने ती आमा हुन नारी देवी दुर्गा भगवतीकै रुप हुन् नारी पुजिन्छन् धर्ती आकाश रहुन्जेल सधैं नारी। दु:ख हरण गर्ने स्वस्थानी माता पनि हुन् नारी भृकुटी सी...
कविता : भो आत्महत्या नगर
📝 पुष्प आर. जे नौमहिनाको मर्मान्त प्रसववेदना सहेर जन्मेकी थियौ तिमी तिम्रैलागि हामीले मठ मन्दिर चर्च गुम्बा अनि मज्जिद धाएका थियौं। धेरै सपना अनि प्रतीक्षापछि तिम्रो जन्मभएको थिय...कविता : “धाई बा”
चर्चा छ उता त वाइवा यता तस्बिरमा धाई बा चुपचाप खाउ है अब त कठोर भए नानीका बा! खाउ नानी बाबु कोखाइ तिम्रो लागि म छु बा होइ खाउ बाबु चिन्ता नगरी है नानी खाउ कतै नपोखाइ! को खाइ को...कविता : “म मान्छे पशु हुँ”
✍️ राज कुमार कार्की म मान्छे हुुँ चालीस वर्ष सम्म मेरो आफ्नो आयु हो युवा अवस्थामै जानु पर्ने भो त्यसैले सृष्टि कर्ताले एकछिन विचार गर्नु भो अनि गोरु , कुकुर र लाटो कोसेरोको आयु थप्दिनु भो! ...
कविता :~ शान्त म
छेउमा जलिरहेको चिता रुदै गरेका आफन्त सुक्क सुक्कका आवाजहरु सुन्यतालाई चिर्दै सोधिरहेछ…? म जब तिमीहरू संग थिए दुखित थियौं सबै फरक थिए ब्यवहारहरु फरक थिए आफन्त पल पल रुदै थिए म त्यस पल पनि एका...
कविता : घरमुली
धर्म संस्कृति तथा परम्परा अनुसार घरमुली प्रिय र सम्मानित हुन्छन नै अनि भरोसायोग्य पुजनीय पनि घरमुलीले पनि त्यो धर्म निर्वाह गरेकै हुन्छ तर सरल र सहजतासंग हिडदा हिडदै अचानक कुबाटो हिडिदिन्छन कुनै ...
कविता : म एक राक्तदाता
मेरो शरीरको थोपा थोपा रगतले कसैको थोपा थोपा परेको सास भर्दै लैजान्छ,र उसले नया सनसार निहाल्दछ, ओइलि सकेको रायोको सागले चिसो पानी पाए झै हुन्छ थोपा थोपामा नया जीवान भरिन्छ। मैले दिएको रगतले क...